To "Γάλα" του Σεμίχ Καπλάνογλου την Τρίτη 27/9

Η Κινηματογραφική Λέσχη παρουσιάζει.....

Το δεύτερο μέρος της «Τριλογίας του Γιουσούφ»

του σπουδαίου Τούρκου σκηνοθέτη

ΣΕΜΙΧ ΚΑΠΛΑΝΟΓΛΟΥ

(ΜΕΛΙ, ΑΥΓΟ)

ΓΑΛΑ

(Τουρκία , Έγχρωμο, 2008, 102’)

την Τρίτη 27/9

21:30 στο Παυσίλυπο 

~είσοδος 5 ευρώ & για τα μέλη της λέσχης 3 ευρώ~

ΣΥΝΟΨΗ

Έχοντας αποφοιτήσει πρόσφατα, ο Yusuf δεν είναι και πολύ σίγουρος για το μέλλον του, στην επαρχία. Το να γράφει ποίηση είναι το μεγαλύτερο πάθος του και μερικά από τα ποιήματα του έχουν ήδη αρχίσει να δημοσιεύονται σε κάποια λογοτεχνικά περιοδικά. Αλλά προς το παρόν, συνεχίζει να δουλεύει με τη χήρα μητέρα του στην τοπική γαλακτοβιομηχανία τους, η οποία επίσης δεν έχει σίγουρο μέλλον.

Μέχρι τώρα, η χήρα μητέρα του Yusuf,  είχε όλη της την προσοχή στραμμένη στον μοναχογιό της. Ακόμη νέα και όμορφη γυναίκα, έχει έναν διακριτικό δεσμό με τον σταθμάρχη της πόλης. Ο δεσμός της μητέρας τους σε συνδυασμό με την ακαταλληλότητα του για στρατιωτική θητεία, λόγω μιας παιδικής ασθένειας, κάνουν τον Yusuf ακόμη πιο ανυπόμονο να κάνει ένα βήμα προς την ενηλικίωση.

Θα μπορέσει ο νεαρός Yusuf  να χειριστεί τις αλλαγές; Μπορεί να συνεχίσει το πάθος τους ενόσω ακόμη εργάζεται με την μητέρα του στην μικρή τους επιχείρηση; Θα αναγκαστεί να μετακινηθεί στην μεγάλη πόλη ή να ψάξει για δουλειά σε μία από τις πολλές βιομηχανίες, που απειλούν το φυσικό τοπίο της μικρής του πόλης;

Σκηνοθεσία: SEMIH KAPLANOGLU

Σενάριο: SEMIH KAPLANOGLU, ORCUN KOKSAL

Παραγωγή: SEMIH KAPLANOGLU

Διεύθυνση Φωτογραφίας: OZNUR EKEN

Πρωταγωνιστούν: MELIH SELÇUK, BASAK KÖKLÜKAYA, RIZA AKIN, SAADET ISIL AKSOY

Βραβείο FIPRESCI Φεστιβάλ Κωνσταντινούπολης 2009

Υποψήφιο για Χρυσό Λέοντα Φεστιβάλ Βενετίας 2008

Η ΤΑΙΝΙΑ

Ταινία που κινείται στο χώρο του λυρικού-ποιητικού κινηματογράφου, με πρωταγωνιστή έναν νεαρό, απόφοιτο Λυκείου, με πάθος για την ποίηση, ο οποίος, αναποφάσιστος για το μέλλον του, εργάζεται προσωρινά στο χωριό του στην επιχείρηση γάλακτος της χήρας μητέρας του. Ο Καπλάνογλου χρησιμοποιεί το γάλα μεταφορικά (η σχέση γιου με μητέρα) για να φτιάξει μια ποιητική, με μεγάλης διάρκειας πλάνα (που θυμίζουν τον Αγγελόπουλο), ταινία, χρησιμοποιώντας τον χώρο και συγκεκριμένα την περιοχή της Ανατόλια, κάνοντας ένα σχόλιο πάνω στη σχέση των ανθρώπων με τη φύση αλλά και τη σύγκρουση του παλιού με το καινούργιο.

Ο εκμοντερνισμός της χώρας και οι επικείμενες κοινωνικές και ψυχολογικές συνέπειες απασχολούν τον Σεμίχ Καπλάνογλου στο Γάλα/ Sut, την δεύτερη ταινία μιας τριλογίας, (ΑΥΓΟ, ΓΑΛΑ, ΜΕΛΙ), που ξεκινά αντίστροφα από την ενήλικη ζωή ενός ποιητή για να καταλήξει στην παιδική του ηλικία.

Για να επιτευχθεί η πολυπόθητη κοινωνική πρόοδος απαιτείται και ο περιορισμός της συντηρητικής λογικής που κυριαρχεί στις ζωές των κατοίκων μίας μικρής ανδροκρατούμενης κοινωνίας. Τι γίνεται όταν ένας φαινομενικά προοδευτικός νεαρός καλείται να εφαρμόσει στην πράξη τη θεωρία που έχει σχηματίσει στο μυαλό του; Τι γίνεται όταν θα έρθει αντιμέτωπος με την πραγματικότητα και ποία στάση θα κρατήσει απέναντι στα γεγονότα που μοιάζουν να πλησιάζουν; Ξεκάθαρες και διαυγείς οι προθέσεις του Καπλάνογλου αποκαλύπτονται με απόλυτη αρμονική συνοχή και μαθηματική ακολουθία σε ένα δυνατό τούρκικο αριστούργημα, τμήμα μιας πολλά υποσχόμενης τριλογίας.

Αλληγορίες και καθημερινές ιστορίες

Με τα μάτια στραμμένα για μια ακόμη φορά στον τούρκικο κινηματογράφο, η ταινία του Σεμίχ Καπλάνογλου «Γάλα» δε θα μπορούσε να περάσει απαρατήρητη. Το δεύτερο μέρος της τριλογίας του σκηνοθέτη (προηγήθηκε το «Αυγό» και θα ακολουθήσει το «Μέλι»), ακολουθεί τον ίδιο δρόμο της αλληγορίας για να μιλήσει για την περιθωριοποίηση. Ο Γιουσούφ είναι ένας περιθωριοποιημένος μοναχικός νέος, ο οποίος υπεραγαπά τη μητέρα του και ονειρεύεται να γίνει ποιητής. Ζει μέσα στις σκέψεις του και δεν αντέχει όταν ανακαλύπτει πως η μητέρα του έχει εραστή. Το γάλα της ταινίας, αναφέρεται στο μητρικό γάλα, στην αδυναμία του Γιουσούφ να απογαλακτιστεί και ο Καπλάνογλου στήνει μια εξαιρετική σκηνοθετικά ταινία, η οποία όμως εξαιτίας των πολλαπλών συμβολισμών δυσκολεύει το θεατή και κάπου χάνει την αφηγηματική της δομή. Η ταινία εκτιμήθηκε από το κοινό και τους κριτικούς κερδίζοντας το βραβείο κοινού και το βραβείο της Διεθνούς Ομοσπονδίας Κριτικών Κινηματογράφου.

Στράτος Κερσανίδης