ΤΡΙΤΗ 24/5
21:30 στο Παυσίλυπο
"Καθαρή" (Clean)
του Ολιβιέ Ασαγιάς
Σκηνοθεσία-σενάριο: Ολιβιέ Ασαγιάς.
Ηθοποιοί: Μάγκι Τσουνγκ, Νικ Νόλτε, Μπεατρίς Νταλ, Ζαν Μπαλιμπάρ
Μουσική: Μπράιαν Ίνο, Ντέηβοντ Ρ'ομπακ, Τρίκυ
Χώρα: Γαλλία, 2004Διάρκεια: 87'
~~Εισιτήριο 5 € και για τα μέλη της Λέσχης 3 €~~
H Έμιλυ Γουάνγκ (Μάγκι Τσουνγκ) είναι μια Κινέζα που ζει μόνιμα στο Παρίσι, παρουσιάστρια μουσικής εκπομπής στη Γαλλική τηλεόραση. Ο Λη Χάουζερ (Τζέιμς Τζόνστον) είναι ένας Καναδός μουσικός και παραγωγός. Μαζί έχουν ένα γιο τον Τζέι. Η σχέση τους όπως και η ζωή τους είναι σχεδόν τελειωμένη. Βουτηγμένοι στα ναρκωτικά διανύουν αδιέξοδα χιλιόμετρα ανάμεσα σε ροκ μπάντες, γκρίζες ελπίδες και προδομένα όνειρα.
Μια σκοτεινή νύχτα, τσακωμένοι για άλλη μια φορά, 'σουτάρουν' την δόση τους για να βιώσουν άλλη μια ψυχεδελική ψευδαίσθηση. Το πρωί βρίσκει την Έμιλυ μπροστά στο πτώμα του συζύγου της και την Αστυνομία. Θα περάσει τους επόμενους 6 μήνες της ζωής της μέσα στη φυλακή για κατοχή ηρωίνης και με υποψίες ενοχής για το θάνατο του άντρα της. Θα χάσει την κηδεμονία του γιου της, ο οποίος θα μεγαλώσει στο Βανκούβερ με τους γονείς του πατέρα του (Nικ Νόλτε).
Αποτοξινώνεται.Αποφυλακίζεται..Έχει μια και μόνο εμμονή:
να ξανακερδίσει το γιo της. Έχει μια και μόνο επιλογή να μείνει ΚΑΘΑΡΗ και να αρχίσει τη ζωή της απ" την αρχή. Πιάνει διάφορες δουλειές, αποτραβιέται και εγκαταλείπεται από τους παλιούς της φίλους. Αγωνίζεται να μείνει ΚΑΘΑΡΗ και να ξαναμπεί στα μονοπάτια της μουσικής της.
Μια σκοτεινή νύχτα, τσακωμένοι για άλλη μια φορά, 'σουτάρουν' την δόση τους για να βιώσουν άλλη μια ψυχεδελική ψευδαίσθηση. Το πρωί βρίσκει την Έμιλυ μπροστά στο πτώμα του συζύγου της και την Αστυνομία. Θα περάσει τους επόμενους 6 μήνες της ζωής της μέσα στη φυλακή για κατοχή ηρωίνης και με υποψίες ενοχής για το θάνατο του άντρα της. Θα χάσει την κηδεμονία του γιου της, ο οποίος θα μεγαλώσει στο Βανκούβερ με τους γονείς του πατέρα του (Nικ Νόλτε).
Αποτοξινώνεται.Αποφυλακίζεται..Έχει μια και μόνο εμμονή:
να ξανακερδίσει το γιo της. Έχει μια και μόνο επιλογή να μείνει ΚΑΘΑΡΗ και να αρχίσει τη ζωή της απ" την αρχή. Πιάνει διάφορες δουλειές, αποτραβιέται και εγκαταλείπεται από τους παλιούς της φίλους. Αγωνίζεται να μείνει ΚΑΘΑΡΗ και να ξαναμπεί στα μονοπάτια της μουσικής της.
Βραβεύσεις - Συμμετοχή σε Φεστιβάλ:
Βραβείο Α' Γυναικείου Ρόλου Φεστιβάλ Καννών 2004 στην Μάγκι Τσουνγκ
Μεγάλο Τεχνικό Βραβείο Φεστιβάλ Καννών 2004 στον Ερίκ Γκοτιέ
Υποψηφιότητα Χρυσού Φοίνικα Φεστιβάλ Καννών 2004
Μεγάλο Τεχνικό Βραβείο Φεστιβάλ Καννών 2004 στον Ερίκ Γκοτιέ
Υποψηφιότητα Χρυσού Φοίνικα Φεστιβάλ Καννών 2004
Κριτική (Ν.Φ. Μικελίδης):
Από τη Γαλλία μάς έρχεται αυτή η πολύ ωραία ταινία, η «Καθαρή» του Ολιβιέ Ασαγιάς, σκηνοθέτη μιας δεύτερης γαλλικής νουβέλ βαγκ, που διαμορφώθηκε στα περιβόητα «Καγέ ντι σινεμά», ξεκινώντας με ταινίες βασικά σινεφιλικές, όπως το «Irma Vep». Τώρα, ύστερα από ένα άνισο «Dreamlover», ο Ασαγιάς επιστρέφει με την καλύτερη ίσως ταινία του, μια μελέτη χαρακτήρων ή, πιο σωστά, χαρακτήρα, μια και η κάμερά του βασικά παρακολουθεί ασταμάτητα την πρωταγωνίστριά του, την Κινέζα Εμιλι, που ερμηνεύει η θαυμάσια Κινέζα ηθοποιός Μάγκι Τσουνγκ (βραβείο ερμηνείας στο περσινό Φεστιβάλ των Κανών), πρώην γυναίκα του σκηνοθέτη, που γύρισε την ταινία μαζί του παρ' όλο που είχαν ήδη χωρίσει.
Παντρεμένη στο Παρίσι, μ' έναν ναρκομανή-είδωλο του ροκ, που πεθαίνει από υπερβολική δόση, η Εμιλι, που πολλοί θεωρούν υπεύθυνη για το θάνατό του, περνά έξι μήνες στη φυλακή για κατοχή ηρωίνης, με αποτέλεσμα να χάσει την κηδεμονία του μικρού της γιου, που τον αναλαμβάνουν οι γονείς του πατέρα που ζουν στο Βανκούβερ. Το μεγαλύτερο μέρος της ταινίας καταγράφει την πορεία της Εμιλι, μετά την αποφυλάκισή της, την πορεία της, την προσπάθειά της να αποτοξινωθεί, να βρει μόνιμη δουλειά και να μπορέσει να αναλάβει το παιδί της.
Απαλλαγμένος τη φορά αυτή από τις σινεφιλικές τάσεις και τις άλλες μανίες του και με υπόκρουση ωραία μουσική ροκ, ο Ασαγιάς κινείται με άνεση ανάμεσα στο Παρίσι, το Αμστερνταμ, τον Καναδά και τις ΗΠΑ, ακολουθώντας με σιγουριά και με μια διαρκώς σε κίνηση κάμερα την Εμιλι, καταγράφοντας τις συναντήσεις της με διάφορα πρόσωπα, τις αντιδράσεις και τις εμπειρίες της αλλά και το χώρο μέσα στον οποίο κινείται (από τις καλύτερες σκηνές είναι εκείνη όπου «γράφει» ένα τραγούδι της). Η πιο ενδιαφέρουσα συνάντησή της είναι βέβαια εκείνη με τον πεθερό της Αλμπρεχτ (ένας πολύ καλός Νικ Νόλτε), άνθρωπος που, αντίθετα με μια πεισματική σύζυγο, βλέπει συμπαθητικά την Εμιλι και τη βοηθάει να βλέπει (κι αργότερα να μπορέσει να ξαναπάρει) το γιο της. Οι συναντήσεις τους έχουν την αμεσότητα και την αλήθεια της ίδιας της ζωής, πράγμα που πετυχαίνεται χάρη τόσο στον τρόπο που τους κινηματογραφεί ο Ασαγιάς όσο και στον τρόπο με τον οποίο τις αντιμετωπίζουν οι δύο ηθοποιοί.
Παντρεμένη στο Παρίσι, μ' έναν ναρκομανή-είδωλο του ροκ, που πεθαίνει από υπερβολική δόση, η Εμιλι, που πολλοί θεωρούν υπεύθυνη για το θάνατό του, περνά έξι μήνες στη φυλακή για κατοχή ηρωίνης, με αποτέλεσμα να χάσει την κηδεμονία του μικρού της γιου, που τον αναλαμβάνουν οι γονείς του πατέρα που ζουν στο Βανκούβερ. Το μεγαλύτερο μέρος της ταινίας καταγράφει την πορεία της Εμιλι, μετά την αποφυλάκισή της, την πορεία της, την προσπάθειά της να αποτοξινωθεί, να βρει μόνιμη δουλειά και να μπορέσει να αναλάβει το παιδί της.
Απαλλαγμένος τη φορά αυτή από τις σινεφιλικές τάσεις και τις άλλες μανίες του και με υπόκρουση ωραία μουσική ροκ, ο Ασαγιάς κινείται με άνεση ανάμεσα στο Παρίσι, το Αμστερνταμ, τον Καναδά και τις ΗΠΑ, ακολουθώντας με σιγουριά και με μια διαρκώς σε κίνηση κάμερα την Εμιλι, καταγράφοντας τις συναντήσεις της με διάφορα πρόσωπα, τις αντιδράσεις και τις εμπειρίες της αλλά και το χώρο μέσα στον οποίο κινείται (από τις καλύτερες σκηνές είναι εκείνη όπου «γράφει» ένα τραγούδι της). Η πιο ενδιαφέρουσα συνάντησή της είναι βέβαια εκείνη με τον πεθερό της Αλμπρεχτ (ένας πολύ καλός Νικ Νόλτε), άνθρωπος που, αντίθετα με μια πεισματική σύζυγο, βλέπει συμπαθητικά την Εμιλι και τη βοηθάει να βλέπει (κι αργότερα να μπορέσει να ξαναπάρει) το γιο της. Οι συναντήσεις τους έχουν την αμεσότητα και την αλήθεια της ίδιας της ζωής, πράγμα που πετυχαίνεται χάρη τόσο στον τρόπο που τους κινηματογραφεί ο Ασαγιάς όσο και στον τρόπο με τον οποίο τις αντιμετωπίζουν οι δύο ηθοποιοί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου